Oud-premier Wilfried Martens is overleden. Martens was vanaf 1979 dertien jaar lang bijna ononderbroken eerste minister van België. Een centraler figuur voor de Belgische politiek in de jaren 80 is moeilijk denkbaar.

Martens werd in 1972 CVP voorzitter. Die functie zou hij bekleden tot  hij op 3 april 1979 Paul Vanden Boeynants opvolgde als  eerste minister van ons land, zonder enige ministeriële ervaring. Op een negen maanden durend intermezzo met Mark Eyskens in 1981 na, zou Martens in totaal 9 regeringen leiden, tot 1992 wanneer Jean-Luc Dehaene hem opvolgt.

In zijn periode als CVP-voorzitter werkte hij samen met de SP, de Volksunie en FDF aan het Egmontpact, met het oog op een omvorming van België tot federale staat met taalgemeenschappen. Het Egmontpact viel politiek gesproken niet bij iedereen in goede aarde, wat meteen verklaart waarom België in de jaren 1980 maar liefst 10 regeringen had. Negen daarvan waren onder leiding van Martens, eerst in coalitie met de liberalen, later met de socialisten: een tot nog toe ongeëvenaard record in onze politieke geschiedenis. In zijn woelige regeringsperiode kreeg Martens vooral te maken met de staatshervorming, Voerense perikelen, een hardnekkige economische crisis en de fameuze abortuswet die Koning Boudewijn weigerde te ondertekenen.

Na zijn carrière in de nationale politiek trok Martens naar Europa, als Europees Parlementslid en als voorzitter van de Europese Volkspartij.